ค่ำคืนนี้ พี่มาอาศัยน้องนอน
รุ่งเช้าแดดอ่อน พี่ก็จะจรจากไป
พี่คนหมอนหมิ่น พลัดถิ่นมาไกล
มาพึ่งชายคาและอาศัย
ให้น้องเห็นใจสาริกา
ค่ำคืนนี้ พี่บอกว่าไร้ที่นอน
จะมาพักผ่อน เชิญนอนเถอะสาริกา
ไม่ต้องค่ำครวญ โหยหวนให้เวทนา
โถเอยสาริกา บินมาครวญค่ำพร่ำวอน
น่าสมเพชโอ้ย น่าเวทนา
โอ้สาริกาเวลานี้ไร้รังนอน
ออดอ้อนสำเนียงอยากให้รวมเรียง เคียงหมอน
พอพรุ่งนี้เช้าแดดอ่อนๆ กลัวพี่จะจรจากลา
ไม่ต้องโผผิน บินไปที่ไหนแล้วหนอ
เมื่อรักเกิดก่อ เชิญอยู่ต่อเถอะสาริกา
ไม่ต้องฝันร้าย ไม่ต้องไปให้ไกลตา
เหนื่อยนักพักนอนเถิดหนา
อยู่ร่วมชายคาตลอดไป
น่าสมเพชโอ้ย น่าเวทนา
โอ้สาริกาเวลานี้ไร้รังนอน
ออดอ้อนสำเนียงอยากให้รวมเรียง เคียงหมอน
พอพรุ่งนี้เช้าแดดอ่อนๆ กลัวพี่จะจรจากลา
ไม่ต้องโผผิน บินไปที่ไหนแล้วหนอ
เมื่อรักเกิดก่อ เชิญอยู่ต่อเถอะสาริกา
ไม่ต้องฝันร้าย ไม่ต้องไปให้ไกลตา
เหนื่อยนักพักนอนเถิดหนา
อยู่ร่วมชายคาตลอดไป